اثر تغذیه سیلیکون بر صفات کمی و کیفی گیاه سرخارگل (echinacea purpurea l.) تحت تنش شوری

با توجه به اهمیت روز افزون گیاهان دارویی در جهان و دارا بودن استعدادهای بالقوه و تنوع گونه¬های دارویی در کشور، می¬توان با توسعه¬ی کاشت گیاهان دارویی و فرآوری آن¬ها جایگاه مهمی را در بازارهای جهانی بدست آورد. سرخارگل با نام علمی l. echinacea purpurea متعلق به تیره کاسنی است. در حال حاضر شوری، یکی از مشکلات جدی کشاورزی است که بر تولید محصولات زراعی اثر نامطلوب دارد. تغذیه سیلیسیم یکی از راهکارهای کاهش اثر شوری می¬باشد. در پژوهش حاضر اثر تغذیه سیلیسیم بر افزایش مقاومت به شوری در گیاه سرخارگل بررسی شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کامل تصادفی در چهار سطح تنش شوری (0، 5/2، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) و اثرات سیلیسیم در چهار سطح (0، 4، 16 و 28پی پی ام) با سه تکرار بررسی شدند. پس از گذشت چهار هفته از شروع تیمارها، شاخص¬های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی از جمله ارتفاع گیاه، تعداد برگ¬ها، میزان کلروفیل، پرولین و اندازه منافذ روزنه اندازه¬گیری شدند. در طول آزمایش وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه، شروع گلدهی، عمر و تعدادگل، غلظت کاتیون¬های سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در اندام گیاه اندازه¬گیری شد. تنش شوری باعث کاهش کلروفیل، اندازه منافذ روزنه، شاخص¬های رشد ، وزن تر، عمر، تعداد گل و زمان شروع گلدهی شد. در شرایط تنش شوری میزان عناصر سدیم و کلسیم در گیاه سرخارگل افزایش و میزان پتاسیم کاهش یافت. استفاده از تغذیه سیلیسیم در شرایط شوری باعث بهبود اثرات مخرب این تنش در تیمارهای تحت مطالعه شد. نتایج این تحقیق نشان داد که سیلیسیم می¬تواند با تاثیر بر روابط آبی گیاه و تعادل عناصر، از اثرات شوری بر گیاهان در معرض این تنش بکاهد.